و آن ضمیر دوم شخص مفرد را

کلماتت را دوست دارم

وقتی آرام و با طمأنینه پشت سر هم ردیف می‌شوند

کلماتت را،

وقتی قاره‌ها را می‌پیمایند

از خشکی‌ها و اقیانوس‌ها می‌گذرند

و از انگشتانت می‌نشینند روی چشم‌هایم،

دوست دارم...

 

و این گرم‌ترین کلمه‌ای است که می‌توانم از اینجا برایت بفرستم

از روی صندلی لهستانی اتاقم

که حُسن یوسف‌ها به پایه‌هایش می‌پیچند

تا به تو برسند:

 

دوست دارم

کلمه‌هایت را

و آن ضمیر دوم شخص مفرد را...