+۴

هیچ وقت اعتقاد آدم‌ها به اینکه بعدش خوب می‌شود را نفهمیدم. واقعیت این است که هیچ تضمینی وجود ندارد همیشه‌ی خدا پایان شب سیاه سفید باشد. هیچ تضمینی وجود ندارد که بعد از هر سختی راحتی باشد. حتی خدا هم توی کتابش همچین قولی نداده که قطعا پس از هر سختی آسانی است، گفته قطعا با هر سختی آسانی است*...

فرق این دو گزاره شبیه تفاوت این دو کار است:  

انتظار کشیدن منفعلانه برای روزهای خوشِ بعد از هر سختی-که گاهی تا دم مرگ هیچ وقت نمی‌آیند-

و

چشم باز کردن تویِ سختی‌ها و  پیدا کردن نقطه‌های روشن.

نقطه‌های روشنی که وقتی پیدایشان می‌کنی پرواز می‌کنند و می‌آیند می‌نشینند روی شانه‌ات. چشمت را باز می‌کنند، حالت را خوب می‌کنند و همه‌چیز را آسان‌تر می‌کنند. آسانی‌های با هر سختی...آسانی‌های تویِ دلِ هر سختی...

 

*إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا